Logo
Contact
spacer
spacer
spacer
twitter
spacer
photo/thumb_360.jpg
Belezen op pad
*Van Nature
Boek van Ria Loohuizen over het determineren, plukken, bewaren en bereiden van eten uit het wild.
*Het paddenstoelenboek
Paddenstoelenhunter Edwin Flores over zoeken, kweken en koken van 15 soorten die geen giftige dubbelgangers hebben.
Pluk je eigen stad
*www.wildplukwijzer.nl
met app om in je eigen buurt voedsel te zoeken
*www.oogstenzonderzaaien.nl
plukwandelingen, wildplukwiki en pluktips
*www.casaforesta.nl
app met 20 eetbare paddenstoelensoorten
*www.permacultuurnederland.org
database met eetbare planten
De smakelijke stad
11-09-2012
Van wilde appeltjes tot hazelnoten. Van smalle weegbree tot vogelmuur. Gratis en voor niets de natuur op je bord. Het kan, zelfs in de stad. Annemarie Geleijnse liep mee met een wildplukwandeling in de Amsterdamse Bijlmer. 'Je moet natuurlijk niet het hele gemeenteplantsoen leeghalen.'

- door Annemarie Geleijnse -

Met bakken tegelijk komt de regen naar beneden boven het metrostation Gein in Amsterdam-Zuidoost. Troostelozer kan bijna niet. Toch verzamelt zich bij een rode snackkeet een groep mensen gewapend met paraplu’s, regenjassen en kaplaarzen. Het is de zoektocht naar gratis vitamine, extra welkom nu de R weer in de maand is, die ons deze zondagmiddag hier brengt. Ellen Mookhoek van de Brede Moestuin gaat ons er met een heuse ‘Wildplukwandeling’ van overtuigen dat je zelfs in de stad gratis vitamines bij elkaar kunt scharrelen.
Mookhoek begint te vertellen dat wat we gaan doen eigenlijk niet mag. Wettelijk is het verboden om iets te plukken zonder toestemming van de grondeigenaar. ‘Een paar bramen plukken kan over het algemeen geen kwaad, maar je moet natuurlijk niet het hele gemeenteplantsoen leeghalen.’

Bittertje
We lopen langs de laagbouw in dit zuidelijke deel van de Bijlmer, waar ook in de voortuinen en de plantsoenen heel wat eetbaars blijkt te groeien. Terwijl Mookhoek vertelt over de smaak van rozen (sommige hebben een beetje een bittertje, andere smaken heel bloemig, de knoppen kun je stomen) gaat de voordeur open. Nieuwsgierig komt een moeder met haar zoon kijken wat dat groepje verregende mensen bij hun mooie roze stokrozen doet. ‘Cool’ vindt de zoon het om te horen dat de bloemblaadjes door de sla kunnen.
Als we langs een sloot in de woonwijk wandelen, wijst Mookhoek geroutineerd waar honden lopen. ‘Ze doen hun behoefte vooral vlak langs het pad. Iets verderop durf ik wel te plukken.’ De madeliefjes laat ze staan. Vanwege de locatie, niet vanwege de smaak. Ze vulde onlangs nog de buik van een wilde gans met madeliefblaadjes en dat smaakte heerlijk.

Experimenteren
Mookhoek toont vandaag vooral planten die goed herkenbaar zijn en niet verwisselbaar met giftige planten. ‘Daar moet je niet mee experimenten. Er zijn genoeg planten die je veilig kunt eten.’
Waar ze ook loopt, overal ziet Mookhoek iets eetbaars staan. Ze wijst op smalle weegbree, zelfs in de winter nog te vinden en lekker in bijvoorbeeld een salade met bloedsinaasappels of met walnoten en honing. Ze stopt bij de piepkleine witte bloempjes en het heldere ovale blad van de vogelmuur. Nieuwsgierig kneuzen we een paar van de kleine blaadjes en ruiken hoe het plantje geurt naar postelein. We proeven in een gemeenteplantsoen een blaadje van de roze malva en iets verderop het pittigere kaasjeskruid (ook een malva-achtige). ‘Mmm’, klinkt het terwijl een van de wandelaars haar tupperware bakje opent en daar wat instopt.
Aan de rand van de woonwijk lopen we letterlijk dwars door ons eten heen: een veld vol zevenblad. Daarmee kun je van alles, weet Mookhoek: soep maken met komijn en uitjes bijvoorbeeld. ‘Of lekker wokken.’

Verrukkelijk
Eenmaal de woonwijk uit stoppen we nabij de Gaasperplas bij een brede berm langs een grote weg. Met een snoeischaartje knipt Mookhoek een laag bloeiend paars bloemetje (slangenkruid) af. ‘Dit ziet er in een salade ontzettend mooi uit.’
Dé verrassing van Amsterdam Zuidoost is de wilde rucola die we in de bermen vinden. Wat een geur, wat een smaak! Echt verrukkelijk en niet te vergelijken met de neutrale blaadjes uit de supermarkt. ‘Zo superlekker’, jubelt Mookhoek.
We dromen mee over potten vol zelfgemaakte mosterdwasabi als we volop mosterdzaad tegenkomen. Het lange gewas met piepkleine gele bloempjes staat tot op de parkeerplaats bij metrostation Gein aan toe.
We proeven ook nog even van het hoog groeiende (veilig voor plassende honden) ganzenvoet, een meldesoort die zich vooral op bouwrijpe terreinen thuis voelt. Dat wordt komende jaren met al die stilliggende bouwprojecten dus smullen in salades of in de soep met kip.

Romantiek
Het duizelt ons. Hoe kunnen we dit allemaal onthouden en straks zelf herkennen? Mookhoek adviseert een veldgids te kopen. Of beter nog twee, zodat je plaatjes kunt vergelijken. En ook internet is behulpzaam in het zoeken naar gratis, foodmileloze, biologische vitaminen. (zie kader)
Het bij elkaar scharrelen van je eigen maaltje als een ware jager-verzamelaar is niet gespeend van enige romantiek. Maar schiet het qua vitaminen wel op met al die piepkleine blaadjes? Mookhoek denkt van wel: ‘Wilde planten hebben vaak een flink wortelgestel. Ze zijn in staat veel goede voedingsstoffen uit de bodem te halen en zitten daardoor vol vitaminen en mineralen.’
Bang dat we massaal al te enthousiast de natuur gaan plunderen, is ze niet. ‘Heel veel planten die je eet, groeien uitbundig. Neem brandnetels, daar is niet tegenop te eten. Of kijk naar de hazelaar, die hangt in september vol hazelnoten en de stadsparken staan er vol mee.’ Terwijl ze demonstratief een groot mooi blad van een hazelaar afbreekt, voegt ze daaraan toe: ‘Ook handig om je neus in te snuiten trouwens.’
Paddenstoelen en noten komen we op de wildplukwandeling nog niet tegen. Tegen de tijd van verschijning van dit artikel zijn die wel te vinden. Dat levert weer nieuwe vitamines voor nop. Zo zitten noten boordevol vitamine B. Oogst ze en eet smakelijk!


Gepubliceerd in Kassa Magazine, oktober 2012
spacer